-
1 obyty
oby|ty\obytyci 1. z czym, w czym знакомый, освоившийся с чем; привыкший к чему;\obyty z morzem привычный к морю;
2. умеющий вести себя в обществе;\obyty światowiec светский человек
* * *obyty z morzem — привы́чный к мо́рю
2) уме́ющий вести́ себя́ в о́бществеobyty światowiec — све́тский челове́к
См. также в других словарях:
obyty — obyci 1. «obeznany, zżyty, oswojony z czymś; przyzwyczajony do czegoś» Był obyty z bronią. Marynarze obyci z morzem. 2. «umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie, towarzysko wyrobiony, mający dobre maniery» Był bardzo młody i mało obyty … Słownik języka polskiego
